Verbum

шлях, ✂, м.

1. Тое, што і дарога (у 1 знач.).

   • Шырокі ш.
   • Ш. у гарах.
   • Жыццёвы ш. (перан. жыццё).
   • Праводзіць каго-н, у апошні ш. (перан. хаваць; высок.).
   • Стаяць на шляху чыім або ў каго (таксама перан. служыць перашкодай каму-н.).
   • Быць на шляху да чаго-н. (таксама перан. набліжацца да чаго-н.).
   • Іх шляхі разышліся (перан. яны рассталіся).

2. Месца, лінія ў прасторы, дзе адбываецца рух, перамяшчэнне.

   • Паветраны ш.
   • Чыгуначны ш.
   • Шляхі зносін.
   • Дыхальныя шляхі (органы дыхання).

3. Падарожжа, перамяшчэнне куды-н.

   • Небяспечны ш.
   • Ш. праз балота.

4. Напрамак, маршрут.

   • Збіцца са шляху.
   • Правільны ш. развіцця.
   • Кружным шляхам.

5. перан. Напрамак дзейнасці, развіцця чаго-н., спосаб дзеяння.

   • Накіраваць на правільны ш.
   • Мірным шляхам.