шляхетны, ✂ (уст.).

  1. Дваранскі, дваранскага паходжання.

  2. Высакародны, з вялікім пачуццём годнасці; які адпавядае існуючым нормам маралі: выхаваны, сумленны.

    • Ш. тон.
    • Ш. ўчынак.
    • Шляхетная дзяўчына.

|| наз. шляхетнасць, ✂.

  • У яго паводзінах адчувалася ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)