Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ссунуцца, ; зак.

  1. Зрушыцца з месца, спусціцца куды-н.

    • С. з печы.
    • Мех ссунуўся з воза.
  2. Сунучыся, зваліцца адкуль-н.

    • Снег ссунуўся са страхі.
  3. Рухаючыся, наблізіцца.

    • У суседа раптам ссунуліся бровы.
  4. Расслабіўшыся, спаўзці, з’ехаць уніз, набок.

    • Шапка ссунулася на патыліцу.

|| незак. ссоўвацца, .

|| наз. ссоўванне, .

ссунуць, ; зак.

  1. Зрушыць, скрануць.

    • С. з месца што-н.
  2. Сунучы, скінуць што-н., перамясціць.

    • С. салому з воза.
    • С. снег са страхі.
  3. Пра галаўны ўбор: перамясціць.

    • С. капялюш на лоб.
  4. Сунучы, рухаючы, наблізіць адно да другога.

    • С. сталы.
    • С. бровы.

|| незак. ссоўваць, .

|| наз. ссоўванне, .

ссушыць, ; зак.

  1. Зрабіць сухім; высушыць.

    • Вятры ссушылі збажыну.
    • С. яблыкі (насушыць).
  2. перан. Знясіліць, давесці да крайняй схуднеласці.

    • Каханне ссушыла дзяўчыну.