Verbum

мілавацца, ✂; незак.

Лашчыцца, галубіцца, абнімацца, праяўляць узаемную любоў.

мілаваць​¹, ✂; незак.

Дараваць каму-н. віну.

• Нельга м. забойцу.

мілаваць​², ✂; незак.

Песціць, галубіць, пялегаваць.

• М. дзіця.

мілавідны, ✂.

З прыемным на выгляд тварам, прывабны.

• Мілавідная дзяўчына.

|| наз. мілавіднасць, ✂.

мілагучны, ✂.

Прыемны на слых, які прыемна гучыць.

• Мілагучная мелодыя вальса.

|| наз. мілагучнасць, ✂.

міласцівы, ✂.

Які праяўляе міласць, прыхільнасць, добразычлівасць.

міласціна, ✂, ж.

Ахвяраванне жабраку, беднаму.

• Прасіць міласціну.

міласць, ✂, ж.

1. Добрыя, велікадушныя адносіны.

   • Змяніць гнеў на м.

2. Ахвяраванне, дар.

◊

• Ваша (твая, яго) міласць (уст.) — ужываецца як пачцівы зварот ніжэйшага да вышэйшага і пры ўпамінанні трэцяй асобы, якая вышэй таго, хто гаворыць.

• Міласці просім (разм.) — ветлівае запрашэнне зрабіць што-н.

• Па міласці каго (іран.) — па чыёй-н. віне, дзякуючы каму-н.

• Скажы на міласць (разм.) — выказ здзіўлення, непаразумення і пад. з якой-н. прычыны.

міласэрнасць, ✂, ж.

Гатоўнасць да дапамогі каму-н., спагада іншым.

• Праявіць м.

міласэрны, ✂.

Які праяўляе міласэрнасць, з’яўляецца вынікам міласэрнасці.

• М. ўчынак.