міласць назоўнік | жаночы род

  1. Добрыя, велікадушныя адносіны.

    • Змяніць гнеў на м.
  2. Ахвяраванне, дар.

Фразеалагізмы:

  • Ваша (твая, яго) міласць (устарэлае) — ужываецца як пачцівы зварот ніжэйшага да вышэйшага і пры ўпамінанні трэцяй асобы, якая вышэй таго, хто гаворыць.
  • Міласці просім (размоўнае) — ветлівае запрашэнне зрабіць што-н.
  • Па міласці каго (іранічны сэнс) — па чыёй-н. віне, дзякуючы каму-н.
  • Скажы на міласць (размоўнае) — выказ здзіўлення, непаразумення і пад. з якой-н. прычыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)