Verbum

прывязь, ✂, ж.

У спалучэннях: на прывязі, на прывязь, з прывязі і пад.: тое, чым хто-н. прывязаны (рэмень, ланцуг і пад.).

• Трымаць сабаку на прывязі.
• Хадзіць на прывязі.

прыгаварыць, ✂; зак.

Вынесці абвінаваўчы прыгавор каму-н.

• П. да турэмнага зняволення.

|| незак. прыгаворваць, ✂.

прыгавор, ✂, м.

1. Рашэнне, вынесенае судом пасля разбору судовай справы.

   • Абвінаваўчы п.
   • Апраўдальны п.
   • П. абскарджанню не падлягае.

2. перан. Увогуле пастанова, рашэнне, меркаванне з ацэнкай чаго-н.

   • Суровы п. гісторыі.

прыгаворваць, ✂; незак.

Гаварыць, робячы што-н., суправаджаць што-н. словамі.

• Біць і п.

прыгаворка, ✂, ж.

Вострыя, забаўныя словы, словазлучэнні, якія ўстаўляюцца ў гаворку.

• Гаварыць з прыгаворкамі.

прыгадацца, ✂; зак.

Прыйсці на памяць, успомніцца.

• Прыгадалася далёкае мінулае.

|| незак. прыгадвацца, ✂.

прыгадаць, ✂; зак.

1. Прыпомніць, узнавіць у памяці.

   • П. падрабязнасці здарэння.

2. Напомніць, навесці на ўспамін.

   • Гэта пісьмо прыгадала мне мінулае.

3. Прыпомніць зробленае кім-н., каб адпомсціць, пакараць за гэта (разм.).

   • Мы гэта табе яшчэ прыгадаем!

|| незак. прыгадваць, ✂.

прыгажосць, ✂, ж.

1. Сукупнасць якасцей, што прыносяць асалоду позірку, слыху; усё прыгожае, чароўнае.

   • Горад выключнай прыгажосці.
   • Вызначацца прыгажосцю.

2. мн. Прыгожыя, чароўныя мясціны.

   • Прыгажосці прыроды.

3. толькі Н. Пра што-н. прыемнае, што прыносіць задавальненне (разм.).

   • Надыхаліся лясным паветрам, адпачылі. П.!

прыгажун, ✂, м.

1. Прыгожы чалавек.

2. перан. Пра што-н. вельмі прыгожае.

   • П.-цеплаход.

|| памянш. прыгажунчык, ✂.

|| ж. прыгажуня, ✂.

прыгажэць, ✂; незак.

Станавіцца прыгожым, прыгажэйшым.

• Прыгажэе родны край.

|| зак. папрыгажэць, ✂.