Verbum

культуролаг, ✂, м.

Спецыяліст па культуралогіі.

культурызм, ✂, м.

Сістэма фізічных практыкаванняў (пераважна сілавых), якія садзейнічаюць развіццю мускулатуры цела чалавека, фарміраванню прыгожай постаці.

культурыст, ✂, м.

Чалавек, які займаецца культурызмам.

культываваць, ✂; незак.

1. Апрацоўваць зямлю культыватарам.

2. перан. Насаджаць, уводзіць ва ўжыванне.

   • К. новыя метады.

3. перан. Удасканальваць што-н. якім-н. спосабам; садзейнічаць развіццю чаго-н.

|| наз. культываванне, ✂ і культывацыя, ✂.

|| прым. культывацыйны, ✂.

культыватар, ✂, м. (спец.).

Прылада для рыхлення глебы і знішчэння пустазелля.

|| прым. культыватарны, ✂.

куля, ✂, ж.

Невялікі свінцовы або стальны прадаўгаваты снарад у патроне для стральбы з ручной агнястрэльнай зброі і кулямётаў.

• Трасіруючая к.
• Бранябойная к.

◊

• Адліваць кулі (разм.) — ілгаць, хлусіць.

• Вылецець куляй (разм.) — імкліва выбегчы адкуль-н.

|| прым. кулявы, ✂.

• Кулявое раненне.

кулябяка, ✂, ж.

Прадаўгаваты вялікі пірог, начынены мясам, рыбай, капустай і інш.

|| прым. кулябячны, ✂.

кулямёт, ✂, м.

Аўтаматычная скарастрэльная зброя для стральбы кулямі.

• Ручны к.
• Станковы к.

|| прым. кулямётны, ✂.

кулямётчык, ✂, м.

Стралок з кулямёта.

|| ж. кулямётчыца, ✂.

куляцца, ✂; незак.

Пераварочвацца цераз галаву, перакульвацца.

|| аднакр. кульнуцца, ✂.

|| наз. кулянне, ✂.