Verbum

куля, ✂, ж.

Невялікі свінцовы або стальны прадаўгаваты снарад у патроне для стральбы з ручной агнястрэльнай зброі і кулямётаў.

• Трасіруючая к.
• Бранябойная к.

◊

• Адліваць кулі (разм.) — ілгаць, хлусіць.

• Вылецець куляй (разм.) — імкліва выбегчы адкуль-н.

|| прым. кулявы, ✂.

• Кулявое раненне.