Verbum

курава, ✂, н.

Куродым, сажа ад дыму.

куравы, ✂.

1. Які дыміць.

   • Куравая галавешка.

2. Пакрыты сажай ад дыму, закуродымлены.

курага, ✂, ж., зб.

Разрэзаныя папалам і высушаныя абрыкосы без костачак.

курагадоўля, ✂, ж.

Развядзенне курэй як галіна птушкагадоўлі.

|| прым. курагадоўчы, ✂.

куражыцца, ✂; незак. (разм.).

Важнічаць, трымацца фанабэрыста, паводзіць сябе недапушчальна, груба.

куранты, ✂.

Вежавы гадзіннік, бой якога суправаджаецца музыкай.

• Крамлёўскія к.

кураня, ✂ і куранё, ✂, н.

Птушаня курыцы.

◊

• Куранят увосень лічаць (прыказка) — толькі канец справы пакажа, ці варта было яе пачынаць.

|| памянш. куранятка, ✂.

|| прым. куранячы, ✂.

курапатка, ✂, ж.

Дзікая птушка з сямейства цецеруковых.

• Шэрая к.

|| прым. курапаткавы, ✂.

курарталогія, ✂, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае лекавыя ўласцівасці прыроды і іх выкарыстанне ў лячэбных мэтах.

|| прым. курарталагічны, ✂.

курасадня, ✂, ж. (разм.).

Перакладзіна ў куратніку, на якую куры садзяцца на ноч; седала.