Verbum

змяненне, ✂, н.

1. гл. змяніцца, -ць.

2. Папраўка, пераробка, якая мяняе што-н. ранейшае.

   • Змяненні ў правапісе.
   • Карэнныя змяненні ў жыцці грамадства.

змяніцца, ✂; зак.

1. Стаць іншым.

   • Жыццё ў вёсцы змянілася.
   • З. з твару (пра перамену ў выразе твару).

2. Замяніцца другім, другімі (на якой-н. пасадзе, месцы).

   • За апошні час тут змянілася тры старшыні калгаса.

3. Вызваліцца ад абавязкаў, якія выконваюцца пазменна.

   • З. з дзяжурства.

4. Змяніць на сабе бялізну, адзенне (разм.).

   • Не было ў што з. (безас.).

|| незак. зменьвацца, ✂.

|| наз. змяненне, ✂ і змена, ✂.

змяніць, ✂; зак.

1. Зрабіць інакшым.

   • З. канструкцыю машыны.

2. Замяніць другім.

   • З. кіраўніка аддзела.
   • З. работу.

3. Пачаць дзейнічаць замест другога, заняўшы чыё-н. месца.

   • З. дазорных.

4. Паявіцца ўслед за кім-, чым-н., замяняючы сабой каго-, што-н.

   • Лета змяніла вясну.

5. Пачаць карыстацца чым-н. замест чаго-н. іншага, перамяніць.

   • З. бялізну.

|| незак. змяняць, ✂ і зменьваць, ✂.

|| наз. змяненне, ✂ і змена, ✂.

змяняць, ✂; зак. (разм.).

Зрабіць абмен каго-, чаго-н. на каго-, што-н.

• З. быка на індыка (прымаўка).

змярканне, ✂, н.

1. Наступленне змроку, цемнаты.

   • Ад світання да змяркання.

2. Прыцемкі паміж заходам сонца і наступленнем ночы.

   • З. ахінула ўсё навокал.

змярцвелы, ✂.

1. Які страціў адчувальнасць, стаў мёртвым (пра клеткі, тканкі і пад.).

   • Змярцвелыя тканкі.

2. перан. Нерухомы, застылы, пазбаўлены жыцця.

   • З. твар.

|| наз. змярцвеласць, ✂.

змярцвіць, ✂; зак.

Зрабіць неадчувальным, безжыццёвым.

• З. нерв.
• З. тканку.

|| незак. змяртвляць, ✂.

змястоўны, ✂.

З багатым зместам (у 1 знач.), з вялікім унутраным сэнсам, значэннем.

• З. даклад.
• Змястоўна (прысл.) выкласці думкі.

|| наз. змястоўнасць, ✂.

змясціцца, ✂; зак.

Знайсці сабе дастаткова месца; умясціцца ўсярэдзіне чаго-н.

• Тут столькі людзей не змесціцца.
• Рэчы змясціліся ў сакваяж.

|| незак. змяшчацца, ✂.

змясціць, ✂; зак.

1. Умясціць у сабе.

   • Клуб не мог з. усіх прысутных.

2. Знайсці месца для каго-, чаго-н., умясціць унутр чаго-н.

   • З. усе рэчы ў шафу.

3. Даць памяшканне для жылля, месца каму-, чаму-н.

   • З. прыезджых у гасцініцу.
   • З. трусоў у клеткі.

4. Аддаць куды-н. для якой-н. мэты.

   • З. хворага ў бальніцу.
   • З. грошы ў ашчадны банк.

5. Надрукаваць, апублікаваць.

   • З. аб’яву ў газеце.

6. Звольніць з пасады (разм.).

   • З. загадчыка.

|| незак. змяшчаць, ✂.

|| наз. змяшчэнне, ✂.