змясціць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Умясціць у сабе.

    • Клуб не мог з. усіх прысутных.
  2. Знайсці месца для каго-, чаго-н., умясціць унутр чаго-н.

    • З. усе рэчы ў шафу.
  3. Даць памяшканне для жылля, месца каму-, чаму-н.

    • З. прыезджых у гасцініцу.
    • З. трусоў у клеткі.
  4. Аддаць куды-н. для якой-н. мэты.

    • З. хворага ў бальніцу.
    • З. грошы ў ашчадны банк.
  5. Надрукаваць, апублікаваць.

    • З. аб’яву ў газеце.
  6. Звольніць з пасады (размоўнае).

    • З. загадчыка.

|| незакончанае трыванне: змяшчаць.

|| назоўнік: змяшчэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)