Verbum

змясціць, ✂; зак.

1. Умясціць у сабе.

   • Клуб не мог з. усіх прысутных.

2. Знайсці месца для каго-, чаго-н., умясціць унутр чаго-н.

   • З. усе рэчы ў шафу.

3. Даць памяшканне для жылля, месца каму-, чаму-н.

   • З. прыезджых у гасцініцу.
   • З. трусоў у клеткі.

4. Аддаць куды-н. для якой-н. мэты.

   • З. хворага ў бальніцу.
   • З. грошы ў ашчадны банк.

5. Надрукаваць, апублікаваць.

   • З. аб’яву ў газеце.

6. Звольніць з пасады (разм.).

   • З. загадчыка.

|| незак. змяшчаць, ✂.

|| наз. змяшчэнне, ✂.