Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

тупіць, ; незак.

Рабіць тупым (у 1 знач.).

  • Т. нож.

|| зак. затупіць, і ступіць, .

тупкі, (разм.).

Цвёрды, утаптаны (пра зямлю, грунт).

  • Тупкае дно ракі.

тупы, .

  1. Недастаткова навостраны, такі, якім цяжка рэзаць, пілаваць, калоць і пад.

    • Т. нож.
    • Тупая піла.
  2. Які не звужаецца або мала звужаецца ў канцы, з закругленым канцом.

    • Туфлі з тупымі насамі.
  3. перан. Разумова абмежаваны, няздольны, някемлівы.

    • Т. вучань.
  4. перан. Які прыйшоў у стан атупення; раўнадушны, абыякавы.

    • Тупое паслушэнства.
  5. Невыразны, бяздумны.

    • Т. погляд.
  6. Не востры, не вельмі адчувальны.

    • Т. боль.
  7. Глухі, не рэзкі, не звонкі (пра гукі).

    • Пачуўся т. трэск.

|| наз. тупасць, .

тур1, , м.

  1. Адзін круг танца.

    • Т. вальса.
  2. Асобны этап якога-н. спаборніцтва, конкурсу, у якім кожны з удзельнікаў выступае адзін раз.

    • Першы т. чэмпіянату па баскетболу.
  3. Этап, частка якой-н. падзеі, мерапрыемства і пад.

    • Першы т. выбараў (пры шматступеннай выбарчай сістэме).

тур2, , м.

  1. Вымерлы дзікі бык, продак буйной рагатай жывёлы.

  2. Горны каўказскі казёл.

тур...

Першая частка складаных слоў са знач. турыстычны, турысцкі, напр. турбаза, турлагер, турпаход, турпуцёўка.

тура1, , ж. (разм.).

Шахматная фігура, якая мае форму вежы; ладдзя.

тура2, , ж. (разм.).

Шахматная фігура, якая мае форму вежы; ладдзя.

тураваць, ; незак.

Тое, што і уторыць.

турба...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да турбін, да турбабудавання, напр. турбаагрэгат, турбабудаўнічы, турбабур, турбабурэнне, турбагенератар, турбакампрэсар, турбаракетны, турбаход.