Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

туф, , м.

Порыстая горная парода вулканічнага або асадачнага паходжання, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял.

|| прым. туфавы, .

туфлі, , м.

Абутак, які закрывае нагу ніжэй шчыкалаткі.

  • Жаночыя т.

|| памянш. туфелькі, .

|| прым. туфельны, .