Verbum

светлыня, ✂, ж. (разм.).

Яркае асвятленне (звычайна месяцавае ці зорнае), пры якім усё добра відаць.

светнік, ✂, м.

Назва некаторых травяністых раслін сямейства гваздзіковых з ярка афарбаванымі кветкамі.

свецкі, ✂.

1. Які адпавядае запатрабаванням свету​¹ (у 6 знач.), які мае адносіны да яго.

   • Свецкае жыццё.
   • Свецкія манеры.

2. Не царкоўны, не духоўны, грамадзянскі.

   • Свецкая літаратура.

|| наз. свецкасць, ✂.

свечка, ✂, ж.

1. Палачка з тлушчавага рэчыва з кнотам усярэдзіне, якая служыць для асвятлення.

   • Стэарынавая с.

2. Прыстасаванне для запальвання чаго-н. (спец.).

   • Запальныя свечкі рухавіка (у рухавіках унутранага згарання).

3. Адзінка вымярэння сілы святла.

   • Электрычная лямпачка на 100 свечак.

4. Медыцынскі прэпарат у выглядзе невялікай тлушчавай палачкі.

5. Прамы ўзлёг, круты пад’ём уверх (спец.).

|| прым. свечачны, ✂.

свёкар, ✂, м.

Бацька мужа.

• Дай божа кожнай такога свёкра.

свідар, ✂, м.

Тое, што і бур.

свідравальшчык, ✂, м.

Рабочы, які займаецца свідраваннем.

|| ж. свідравальшчыца, ✂.

свідраваць, ✂; незак.

1. Рабіць свердлам адтуліны ў чым-н.

   • С. вачамі, позіркам каго-н. (перан. пільна ўглядацца).

2. Прабіваць, праточваць адтуліны, ход у чым-н.

   • Дзяцел свідруе дрэва.
   • Карэнне свідруе асфальт.

3. перан. Мучыць, хваляваць, прыносіць боль (пра думкі, пачуцці).

   • Непакой за сына свідруе душу і сэрца.

|| зак. прасвідраваць, ✂.

|| наз. свідраванне, ✂.

|| прым. свідравальны, ✂.

• С. станок.

свідравіна, ✂, ж.

Адтуліна, зробленая свідраваннем.

• Нафтавая с.

|| прым. свідравінны, ✂.

свінагадоўля, ✂, ж.

Гадоўля свіней як галіна жывёлагадоўлі.

|| прым. свінагадоўчы, ✂.