Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

свідар, , м.

Тое, што і бур.

свідравальшчык, , м.

Рабочы, які займаецца свідраваннем.

|| ж. свідравальшчыца, .

свідраваць, ; незак.

  1. Рабіць свердлам адтуліны ў чым-н.

    • С. вачамі, позіркам каго-н. (перан. пільна ўглядацца).
  2. Прабіваць, праточваць адтуліны, ход у чым-н.

    • Дзяцел свідруе дрэва.
    • Карэнне свідруе асфальт.
  3. перан. Мучыць, хваляваць, прыносіць боль (пра думкі, пачуцці).

    • Непакой за сына свідруе душу і сэрца.

|| зак. прасвідраваць, .

|| наз. свідраванне, .

|| прым. свідравальны, .

  • С. станок.

свідравіна, , ж.

Адтуліна, зробленая свідраваннем.

  • Нафтавая с.

|| прым. свідравінны, .

свінагадоўля, , ж.

Гадоўля свіней як галіна жывёлагадоўлі.

|| прым. свінагадоўчы, .

свінаматка, , ж.

Свіння, якая дае прыплод.

|| прым. свінаматачны, .

свінар, , м.

Працаўнік, які даглядае свіней.

|| ж. свінарка, .

свінарка, , ж.

  1. гл. свінар.

  2. Тое, што і свінуха (абл.).

свінарнік, , м.

Хлеў для свіней.

  • У пакоі с. (вельмі брудна; разм.).

|| прым. свінарны, .

свінаферма, , ж.

Свінагадоўчая ферма.