свідраваць,
-
Рабіць свердлам адтуліны ў чым
-н. - С. вачамі, позіркам каго
-н. (перан. пільна ўглядацца).
- С. вачамі, позіркам каго
-
Прабіваць, праточваць адтуліны, ход у чым
-н. - Дзяцел свідруе дрэва.
- Карэнне свідруе асфальт.
-
перан. Мучыць, хваляваць, прыносіць боль (пра думкі, пачуцці).- Непакой за сына свідруе душу і сэрца.
||
||
||
- С. станок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)