Verbum

свечка, ✂, ж.

1. Палачка з тлушчавага рэчыва з кнотам усярэдзіне, якая служыць для асвятлення.

   • Стэарынавая с.

2. Прыстасаванне для запальвання чаго-н. (спец.).

   • Запальныя свечкі рухавіка (у рухавіках унутранага згарання).

3. Адзінка вымярэння сілы святла.

   • Электрычная лямпачка на 100 свечак.

4. Медыцынскі прэпарат у выглядзе невялікай тлушчавай палачкі.

5. Прамы ўзлёг, круты пад’ём уверх (спец.).

|| прым. свечачны, ✂.