Verbum

прэць, ✂; незак.

1. Гнісці, тлець ад сырасці або цеплыні.

   • Мокрае сена прэе.

2. Станавіцца вільготным, сырым ад цеплыні.

   • Зямля вясной прэе.

3. Павольна даходзіць да гатоўнасці на жары, на невялікім агні.

   • Бульба прэе.

4. Пацець, пакрывацца потам (разм.).

   • Прэе ў ватоўцы на такім сонцы.

|| зак. сапрэць, ✂, упрэць, ✂ і увапрэць, ✂.

|| наз. прэнне, ✂.

прэцэдэнт, ✂, м. (кніжн.).

Выпадак, які служыць прыкладам, апраўданнем для падобных выпадкаў у будучым.

• Гэты ўчынак не мае прэцэдэнтаў у мінулым.
• Павучальны п.

прэч, прысл.

Убок, далей ад якога-н. месца, далоў.

• Пайшоў п. адгэтуль!

◊

• Рукі прэч! — патрабаванне не ўмешвацца не ў сваю справу.