прэч, прысл.

Убок, далей ад якога-н. месца, далоў.

  • Пайшоў п. адгэтуль!

◊

  • Рукі прэч! — патрабаванне не ўмешвацца не ў сваю справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)