Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мікстура, , ж.

Вадкае лякарства з сумесі некалькіх рэчываў.

  • М. ад кашлю.

|| прым. мікстурны, .

мілавацца, ; незак.

Лашчыцца, галубіцца, абнімацца, праяўляць узаемную любоў.

мілаваць1, ; незак.

Дараваць каму-н. віну.

  • Нельга м. забойцу.

мілаваць2, ; незак.

Песціць, галубіць, пялегаваць.

  • М. дзіця.

мілавідны, .

З прыемным на выгляд тварам, прывабны.

  • Мілавідная дзяўчына.

|| наз. мілавіднасць, .

мілагучны, .

Прыемны на слых, які прыемна гучыць.

  • Мілагучная мелодыя вальса.

|| наз. мілагучнасць, .

міласцівы, .

Які праяўляе міласць, прыхільнасць, добразычлівасць.

міласціна, , ж.

Ахвяраванне жабраку, беднаму.

  • Прасіць міласціну.

міласць, , ж.

  1. Добрыя, велікадушныя адносіны.

    • Змяніць гнеў на м.
  2. Ахвяраванне, дар.

  • Ваша (твая, яго) міласць (уст.) — ужываецца як пачцівы зварот ніжэйшага да вышэйшага і пры ўпамінанні трэцяй асобы, якая вышэй таго, хто гаворыць.

  • Міласці просім (разм.) — ветлівае запрашэнне зрабіць што-н.

  • Па міласці каго (іран.) — па чыёй-н. віне, дзякуючы каму-н.

  • Скажы на міласць (разм.) — выказ здзіўлення, непаразумення і пад. з якой-н. прычыны.

міласэрнасць, , ж.

Гатоўнасць да дапамогі каму-н., спагада іншым.

  • Праявіць м.