Verbum

прыход​², ✂, м.

Абшчына веруючых, якая належыць да адной царквы (у 2 знач.).

• Ён не тутэйшага прыхода.

|| прым. прыходскі, ✂.

• Прыходская школа.

прыходаваць, ✂; незак.

Запісваць у прыход​¹ (у 3 знач.).

|| зак. запрыходаваць, ✂ і апрыходаваць, ✂.

прыходзіцца, ✂; незак.

1. гл. прыйсціся.

2. Быць з кім-н. у якой-н. роднасці.

   • Ён мне прыходзіцца дзядзькам.

прыхожая, ✂, ж.

Тое, што і пярэдняя.

• Распрануцца ў прыхожай.

прыцаніцца, ✂; зак. (разм.).

Збіраючыся купіць, спытаць пра цану.

|| незак. прыцэньвацца, ✂.

прыцемак, ✂, м.

Паўзмрок, паўцемра пасля заходу сонца ці перад яго ўсходам або ў дрэнна асветленым памяшканні, месцы.

• Набліжаўся п.
• У гэтым пакоі заўсёды п.

прыцемкам, прысл.

У час прыцемку, на змярканні або на світанні.

• Выехаць у дарогу яшчэ п.

прыцемна, прысл.

1. На світанні або на змярканні, прыцемкам.

   • Прыехалі на месца ўжо п.

2. безас. у знач. вык. Цемнавата.

   • Ужо было п., калі вярнуліся дамоў.

прыцерці, ✂; зак.

Трэннем, шліфоўкай шчыльна прыгладзіць, далучыць да чаго-н.

• П. шкляны корак да бутэлькі.

|| незак. прыціраць, ✂.

|| наз. прыціранне, ✂ і прыцірка, ✂.

|| прым. прыцірачны, ✂.

• П. станок.

прыцерціся, ✂; зак.

1. Шчыльна далучыцца ў выніку прыгонкі, шліфоўкі, трэння.

2. перан., да каго-чаго. Прыстасавацца, прыладзіцца (разм.).

   • П. адзін да аднаго.

|| незак. прыцірацца, ✂.

|| наз. прыціранне, ✂ і прыцірка, ✂.