прыходзіцца, ✂; незак.

  1. гл. прыйсціся.

  2. Быць з кім-н. у якой-н. роднасці.

    • Ён мне прыходзіцца дзядзькам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)