Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

проці...

Першая частка складаных слоў са знач. процідзеяння чаму-н., напр. процідэсантны, процігрыпозны, проціпажарны.

проціатамны, .

Прызначаны для абароны супраць атамнай зброі.

проціборстваваць, ; незак.

Змагацца супраць каго-, чаго-н., процідзейнічаць.

  • П. ворагу.
  • П. злу.

процівага, , ж.

  1. Груз для ўраўнаважвання сіл, якія дзейнічаюць у машынах, збудаваннях (спец.).

  2. перан. Тое, што процідзейнічае, процістаіць чаму-н іншаму.

    • Адна думка служыць процівагай іншай.

  • У процівагу, прыназ. — у адрозненне ад каго-, чаго-н., супраць каго-, чаго-н.

  • Выставіць прапанову ў процівагу апаненту.

процівагаз, , м.

Спецыяльнае прыстасаванне для аховы органаў дыхання, вачэй і твару чалавека ад атрутных газаў, бактэрый, вірусаў.

|| прым. процівагазавы, .

процівагазавы, .

Прызначаны для барацьбы са шкодным уздзеяннем атрутных газаў.

  • Процівагазавыя сродкі.

процідзейнічаць, ; незак.

Аказваць процідзеянне, супраціўленне.

процідзеянне, , н.

Дзеянне, якое перашкаджае другому дзеянню.

  • П. варожай сіле.
  • Дзеянне раўняецца процідзеянню.

процізаконны, .

Які супярэчыць закону.

  • Процізаконная дзейнасць.

|| наз. процізаконнасць, .

процізачаткавы, .

Прызначаны для прадухілення цяжарнасці.

  • Процізачаткавыя сродкі.