Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выпіска, , ж.

  1. гл. выпісаць.

  2. Тое, што выпісана з якога-н. тэксту, дакумента.

    • В. з пратакола.

выпіўка, , ж. (разм.).

  1. Выпіванне спіртных напіткаў.

    • Абед з выпіўкай.
  2. Бяседа, пачастунак са спіртным.

    • Наладзіць выпіўку.
  3. Спіртныя напіткі.

    • На стале было многа выпіўкі і закускі.

выпіхаць, ; зак.

Тое, што і выпхаць.

|| незак. выпіхваць, .

выпіхнуць, ; зак.

Тое, што і выпхнуць.

|| незак. выпіхаць, і выпіхваць, .

выпіць, ; зак.

  1. гл. піць.

  2. што і чаго. Вынесці, выцерпець.

    • В. чашу пакут.

выплавіць, ; зак.

Плавячы, здабыць.

  • В. жалеза з руды.

|| незак. выплаўляць, .

|| наз. выплаўка, .

выплакацца, ; зак.

Аблягчыць сваё гора плачам.

|| незак. выплаквацца, .

выплакаць, ; зак.

  1. Выліць, выказаць сваю тугу слязамі.

    • В. гора.
  2. Выпрасіць плачам.

    • В. дапамогу.

  • Выплакаць (усе) вочы (разм.) — у горы плакаць доўга, многа.

|| незак. выплакваць, .

выплаціць, ; зак.

Выдаць плату, поўнасцю заплаціць.

  • В. доўг.

|| незак. выплачваць, .

|| наз. выплата, .

|| прым. выплатны, .

  • Выплатная ведамасць.

выплесці, ; зак.

Расплёўшы, выняць.

  • В. стужку з касы.

|| незак. выплятаць, .