Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вывадак, , м.

Птушаняты або дзеці млекакормячых, якія жывуць яшчэ разам.

  • Вераб’іны в.
  • Воўчы в.

|| прым. вывадкавы, .

вывадка, , ж.

  1. гл. вывесці.

  2. Вывад коней для агляду ці размінкі (спец.).

|| прым. вывадкавы, .

выважыць, ; зак.

  1. Узважваючы, вызначыць вагу (спец.).

    • В. тару.
  2. Вывернуць рычагом.

    • Насілу пень выважылі.

|| незак. выважваць, .

вывазіць, ; зак.

Перавозячы часткамі, вывезці поўнасцю.

  • В. увесь гной на поле.

вываліцца, ; зак.

Выпасці, упасці адкуль-н.

  • В. з воза.
  • Кніга вывалілася з рук.

|| незак. вывальвацца, .

вываліць, ; зак.

Выкульваючы, выдаліць адкуль-н.

  • В. седакоў з саней.

|| незак. вывальваць, .

выварат, , м.

  1. Унутраны, левы бок тканіны, адзення.

    • В. аднабаковага трыкатажу.
  2. Становішча, пры якім орган ці яго частка вывернуты ўнутраным бокам наверх (спец.).

    • В. павек.
  3. Тое, што і выварацень.

|| прым. вываратны, .

выварацень, , м.

Вывернутае з коранем дрэва.

  • У лесе часцяком трапляліся вываратні.

выварыць, ; зак.

  1. Здабыць што-н. пры дапамозе кіпячэння, выварвання.

    • В. соль з марской вады.
  2. Варкай давесці да патрэбнай ступені гатоўнасці або пераварыць (у 2 знач.).

    • В. мяса.
  3. Кіпячэннем ачысціць ад чаго-н.

    • В. бялізну.

вывастрыць, ; зак.

Добра навастрыць, зрабіць вострым.

  • В. нож.

|| незак. вывострываць, .