Verbum

праменны, ✂.

1. Які свеціцца праменямі.

   • Праменная энергія.
   • П. позірк (перан.).

2. Які ўзнікае ў выніку выпраменьвання якой-н. энергіі (спец.).

|| наз. праменнасць, ✂.

прамень, ✂, м.

1. Вузкая паласа святла, што ідзе ад якой-н. крыніцы святла ці прадмета, які свеціцца.

   • П. сонца.
   • П. надзеі (перан.).

2. Струмень у выглядзе пучка часціц якой-н. энергіі (спец.).

   • Рэнтгенаўскія прамені.
   • Цеплавы п.

|| прым. прамянёвы, ✂.

• Прамянёвая энергія.
• Прамянёвая хвароба (хвароба, якая выклікаецца радыеактыўнымі рэчывамі).

прамер, ✂, м.

1. гл. прамераць.

2. Памылка пры вымярэнні (спец.).

   • Дапусціць п.

прамераць, ✂; зак.

Вымераць, зрабіць вымярэнне чаго-н.

• П. глыбіню возера.

|| незак. прамяраць, ✂ і прамерваць, ✂.

|| наз. прамерванне, ✂ і прамер, ✂.

|| прым. прамерны, ✂.

прамерзнуць, ✂; зак.

1. Моцна змерзнуць ад холаду, адубець.

   • Ён вельмі прамёрз у дарозе.

2. Змерзнуць, зледзянець наскрозь.

   • Сажалка прамерзла да дна.

|| незак. прамярзаць, ✂.

|| наз. прамярзанне, ✂.

прамесці, ✂; зак.

Вымесці, падмесці на ўсім працягу чаго-н.

• П. дарожку.

|| незак. прамятаць, ✂.

прамёрзлы, ✂ і прамерзлы, ✂.

1. Які прамёрз.

   • Яны вярнуліся з дарогі галодныя і прамёрзлыя (-мерзлыя).

2. Замёрзлы, зледзянелы наскрозь.

   • Глыбока прамёрзлая (-мерзлая) зямля.

прамільгнуць, ✂; зак.

1. Паказацца і хутка знікнуць.

   • Поезд прамільгнуў маланкай.
   • У яго словах прамільгнула іронія (перан.).

2. Вельмі хутка прайсці, прамінуць (пра час).

   • Месяц часу незаўважна прамільгнуў.

прамінуць, ✂; зак.

1. Прайсці, праехаць міма каго-, чаго-н.

   • П. вёску.

2. Прайсці, мінуць (пра час, здарэнні і пад.).

   • Прамінуў яшчэ адзін дзень.

3. Зрабіць пропуск у чым-н.

   • П. радок.

4. перан. Прапусціць, абысці.

   • Яго прозвішча выпадкова прамінулі.
   • Нельга п. гэтага пытання.

|| незак. прамінаць, ✂.

прамова​¹, ✂, ж.

Публічнае выступленне.

• Выступіць з прамовай.
• Віншавальная прамова.