Verbum

кудысьці, прысл.

Невядома куды.

• Сын к. пайшоў.

куды-небудзь, прысл.

Усё роўна куды; у няпэўнае месца.

куды-нікуды, прысл.

У якое-н. месца.

• Ну ходзім жа куды-нікуды.

кужаль, ✂, м.

1. Валакно ачэсанага лёну, а таксама ніткі з такога валакна.

   • Спрасці к.

2. Палатно з такіх нітак.

   • Наткаць абрусаў з кужалю.

|| прым. кужэльны, ✂.

• Кужэльныя ніткі.
• Кужэльная кашуля (пашытая з кужалю; у 2 знач.).

кузаў, ✂, м.

Частка павозкі, экіпажа, аўтамашыны і пад., якая служыць для размяшчэння людзей або грузаў.

|| прым. кузаўны, ✂.

кузня, ✂, ж.

1. Майстэрня з горнам для ручной коўкі металу.

2. перан., чаго. Месца, дзе ствараецца што-н. вельмі важнае, істотнае (высок.).

   • Інстытут — к. маладых спецыялістаў.

|| прым. кузневы, ✂.

кузурка, ✂, ж.

Усякае маленькае, дробнае насякомае.

|| памянш. кузурачка, ✂.

кузька, ✂, м.

Шкоднік зерневых раслін; хлебны жук.

кукаваць, ✂; незак.

1. Пра зязюлю: ствараць гукі, падобныя на «ку-ку».

2. перан. Гаварыць (разм.).

|| зак. пракукаваць, ✂.

|| наз. кукаванне, ✂.

кукалка, ✂, ж.

Насякомае на стадыі свайго развіцця, калі знікаюць лічынкавыя і развіваюцца дарослыя органы.