Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выкашляцца, ; зак. (разм.).

Кашляючы, ачысціць горла ад чаго-н., адкашляцца.

|| незак. выкашлівацца, .

выкашляць, ; зак. (разм.).

Кашляючы, выплюнуць.

|| незак. выкашліваць, .

выкідацца, ; зак. (разм.).

Выжыць, выгадавацца ў беднасці, у неспрыяльных умовах.

выкідаць, ; зак.

  1. Выкінуць у некалькі прыёмаў (усё, многае).

    • В. рэчы праз акно.
  2. перан. 3 цяжкасцю выгадаваць (разм.).

    • В. дзяцей.

|| незак. выкідаць, і выкідваць, .

выкідыш, , м.

  1. Дачаснае спыненне цяжарнасці.

  2. Неданошаны і не здольны выжыць плод.

выкінуцца, ; зак.

  1. Кінуцца ўніз адкуль-н.

    • В. з акна.
  2. Вываліцца, выпасці адкуль-н.

    • Кош выкінуўся з воза.

|| незак. выкідацца, і выкідвацца, .

выкінуць, ; зак.

  1. Кідаючы, выдаліць, пазбавіцца ад чаго-н. непатрэбнага, лішняга.

    • В. цытату з артыкула.
    • В. грошы на вецер (марна патраціць; разм.).
    • В. прагульшчыка з завода.
  2. перан. Абвясціць, аб’явіць (разм.).

    • В. лозунг.
  3. перан. Пусціць, накіраваць.

    • В. тавар на рынак (пусціць у продаж; разм.).
  4. Падняць, вывесіць.

    • В. сцяг.
  5. У спартыўных практыкаваннях: выставіць, высунуць рэзкім рухам.

    • В. руку ўперад.
  6. Учыніць, устроіць (разм.).

    • В. жарт.
    • В. штуку.

|| незак. выкідаць, .

|| наз. выкід, .

|| прым. выкідны, .

выкіпець, ; зак.

Выпарыцца ў працэсе кіпення.

  • Вада выкіпела.

|| незак. выкіпаць, .

выкладаць, ; зак.

  1. гл. выкласці.

  2. Навучаючы, паведамляць, перадаваць звесткі пра што-н.

    • В. родную мову.
    • В. ва універсітэце.

|| наз. выкладанне, .

выкладка, , ж.

  1. гл. выкласці.

  2. звычайна мн. Разлік, вылічэнне.

    • Матэматычныя выкладкі.
  3. Паходная амуніцыя салдата.

    • Баявая в.