Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

халат, , м.

  1. Верхняе хатняе або рабочае адзенне, якое захінаецца або зашпіляецца.

    • Рабочы х.
  2. Верхняе адзенне ў некаторых азіяцкіх народаў, полы якога захінаюцца адна за другую.

|| памянш. халацік, .

|| прым. халатны, .

  • Халатная тканіна.

халатны, .

Нядобрасумленны, нядбайны.

  • Халатныя адносіны да выканання сваіх абавязкаў.

|| наз. халатнасць, .

халва, , ж.

Салодкі кандытарскі выраб у выглядзе спрасаванай масы з расцёртага сланечніку, арэхаў і пад.

|| прым. халвовы, .

  • Халвовая маса.

халепа, , ж. (разм.).

Надвор’е са снегам і дажджом; хлюпота.

|| прым. халепны, .

халера, , ж.

  1. Востразаразная кішэчная хвароба, якая суправаджаецца рвотай, паносам, агульным парушэннем дзейнасці арганізма.

  2. Ужываецца як лаянкавае слова (разм. груб.).

    • Х. яго ведае.

|| прым. халерны, .

  • Халерная эпідэмія.

халерык, , м.

Тэмпераментны, неўраўнаважаны чалавек, які лёгка ўзбуджаецца пад уздзеяннем якіх-н. уражанняў.

|| прым. халерычны, .

  • Х. тэмперамент.

халіф, , м.

Тытул вярхоўнага правіцеля мусульман у арабскіх краінах да 13 ст., а таксама тытул егіпецкага і турэцкага султанаў і асоба, якая мела гэты тытул.

|| прым. халіфскі, .

халіфат, , м. (гіст.).

  1. Сістэма мусульманскага феадальнага кіравання, пры якой халіф спалучаў свецкую ўладу з духоўнай.

  2. Феадальная дзяржава, створаная ў выніку арабскага заваявання, якую ўзначальваў халіф.

|| прым. халіфацкі, .

халмагорка, , ж. (разм.).

Карова халмагорскай пароды.

|| прым. халмагорскі, .

халодны, .

  1. З нізкай або адносна нізкай тэмпературай (паветра, цела).

    • Халоднае лета.
    • Халодныя рукі.
  2. Які астыў, страціў цеплыню.

    • Х. суп.
    • Халодная каша.
  3. Які не ацяпляецца.

    • Халодная веранда.
  4. Які дае мала цяпла, дрэнна грэе, не трымае цяпла.

    • Халодныя боты.
    • Халодныя рукавіцы.
  5. Які пакутуе ад холаду (разм.).

    • Дзеці былі часта галодныя і халодныя.
  6. Які ажыццяўляецца пры нізкіх тэмпературах, без награвання.

    • Халодная коўка металу.
  7. перан. Звязаны з пачуццём унутранага, душэўнага холаду.

    • Х. чалавек.
  8. перан. Строгі і нядобразычлівы.

    • Х. погляд.
    • Х. прыём.
  9. перан. Невыразны, бляклы.

    • Халодныя фарбы.
  10. халодная: Памяшканне для арыштаваных (разм. уст.).

    • Пасадзіць у халодную.
  11. халоднае: Тое, што і халадзец.

  • Халодная вайна — варожа-агрэсіўная палітыка рэакцыйных колаў імперыялістычных дзяржаў.

  • Халодная зброя — шабля, піка, штык і пад.

|| наз. халоднасць, .