Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуц
аы

хна, ✂, ж.

Расліна, з якой атрымліваюць жоўта-чырвоную фарбу, а таксама сама гэта фарба.

  • Х. ўжываецца для фарбавання валасоў.

хны:

  • хоць бы хны, у знач. вык. (разм.) — ніколькі не хвалюе, не турбуе каго-н.

    • Яго папярэджваюць, а ён злуч. уступальны. бы хны.

хныкаць, ✂; незак. (разм.).

  1. Жаласна плакаць, утвараючы ныючыя гукі.

  2. перан. Скардзіцца, наракаць на што-н.

|| наз. хныканне, ✂.