Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

хлам, , м., зб.

Непатрэбныя старыя рэчы.

  • Выкінуць х. з хаты.

|| прым. хламны, .

хламіда, , ж.

  1. Адзенне старажытных грэкаў і рымлян у выглядзе плашча.

  2. Нязграбная шырокая і доўгая адзежына (разм.).

хлапец, , н.

Падлетак мужчынскага полу.

|| памянш. хлапчаня, і хлапчанё, .

|| прым. хлапечы, і хлапецкі, .

хлапечнік, , м.

Развітальная вечарынка з таварышамі ў доме жаніха перад вяселлем, якая адбываецца адначасова з дзявочнікам.

хлапчо, , н. (разм.).

Хлапец, хлопчык.

хлапчук, , м.

Невялікі хлапец, падлетак.

|| прым. хлапчуковы, .

  • Хлапчуковыя чаравікі.

хлапчына, , м. (разм.).

Малады чалавек, дзяцюк.

  • Рослы, плячысты х.

хлараваць, ; зак. і незак. (спец.).

  1. Абеззаразіць (-ражваць) пры дапамозе хлору.

    • Х. ваду.
  2. Апрацаваць (-цоўваць) хлорам.

|| наз. хлараванне, .

хларафіл, , м.

Зялёны пігмент раслін.

|| прым. хларафілавы, .

хлараформ, , м.

Празрыстая лятучая вадкасць з саладкаватым пахам, якая ўтрымлівае хлор і выкарыстоўваецца як наркатычны сродак.

|| прым. хлараформавы, .