Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуц
аеёіоуыюя

хліпаць, ✂; незак. (разм.).

  1. Ціха плакаць, усхліпваць.

    • Дзесьці жаласна хліпала дзіця.

  2. перан. Слаба, мігатліва гарэць.

    • У цемені хліпаў агеньчык свечкі.

|| аднакр. хліпнуць, ✂.

|| наз. хліпанне, ✂.