Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

хлопаць, ; незак.

  1. Стукаць па чым-н., звычайна з шумам.

    • Х. далоняй далонню па плечуку каго-н.
  2. Утвараць моцныя гукі, стукаючы чым-н.

    • Х. дзвярамі.
  3. Утвараць кароткія адрывістыя гукі.

    • Дзесьці хлопалі стрэлы.

|| аднакр. хлопнуць, .

|| наз. хлопанне, .

хлопец, , м.

Малады чалавек, юнак.

хлопча, клічная форма ад наз. хлопец, м. (разм.).

Ужыв. як сяброўскі зварот да каго-н.

  • Адкуль ты, х., будзеш родам?

хлопчык, , м.

Дзіця або падлетак мужчынскага полу.

  • З малых год х. пачаў працаваць.

  • Хлопчык з ногцік (разм. жарт.) — вельмі маленькі хлопчык [па назве казачнага персанажа — вельмі маленькага, але кемлівага і спрытнага хлопчыка].

хлор, , м.

Хімічны элемент, удушлівы газ жоўта-зялёнага колеру, які выкарыстоўваецца як абеззаражвальны і атрутны сродак.

|| прым. хлорны, .

  • Х. пах.

хлорафармаваць, ; зак. і незак. (уст.).

Усыпіць (усыпляць) пры дапамозе хлараформу.

  • Х. хворага.

|| зак. захлорафармаваць, .