Verbum

хцівасць, ✂, ж.

1. Празмернае імкненне задаволіць якое-н. жаданне.

   • Х. да яды.

2. Скупасць, сквапнасць, карыслівасць.

хцівец, ✂, м.

Той, каму ўласціва хцівасць, хцівы чалавек.

|| ж. хцівіца, ✂.

хцівы, ✂.

1. Нястрымны ў імкненні задаволіць якое-н. жаданне, падкі да чаго-н.

   • Х. на грошы.
   • Х. на чужое дабро.

2. Які выражае хцівасць.

   • Х. погляд.

3. Скупы, карыслівы.

   • Хцівая пагоня за багаццем.