халера, , ж.

  1. Востразаразная кішэчная хвароба, якая суправаджаецца рвотай, паносам, агульным парушэннем дзейнасці арганізма.

  2. Ужываецца як лаянкавае слова (разм. груб.).

    • Х. яго ведае.

|| прым. халерны, .

  • Халерная эпідэмія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)