Verbum

хавальнік, ✂, м.

1. Той, хто хавае што-н., кладзе ў невядомае для іншых месца.

2. Службовая асоба ў музеях, бібліятэках і пад., якая зберагае, захоўвае што-н.

   • Х. рукапісаў.

|| ж. хавальніца, ✂.

хавацца, ✂; незак.

1. Забірацца куды-н., каб іншыя не бачылі, не маглі знайсці.

   • Партызаны хаваліся ў лясах.
   • Х. за шафу.

2. перан. Ухіляцца ад чаго-н.

   • Х. ад работы.

3. перан. Рабіць што-н. так, каб быць незаўважаным.

   • Х. са сваімі намерамі ад суседзяў.

4. Быць заслоненым чым-н.

   • За горкай хавалася хатка.

5. Знаходзіцца, захоўвацца дзе-н. (разм.).

   • Адзенне і палотны хаваліся ў скрыні.

6. Зберагацца на пэўны выпадак.

   • На жніво заўсёды хавалася сала.

|| зак. схавацца, ✂.

хаваць​¹, ✂; незак.

1. Класці, размяшчаць дзе-н. так, каб ніхто не змог знайсці або ўбачыць.

   • Х. грошы.

2. Укрываць, ахоўваць ад небяспекі.

   • Х. параненых партызан.

3. перан. Не выяўляць адкрыта.

   • Х. свае думкі.
   • Х. усмешку.

4. Засланяць сабой, рабіць нябачным.

   • Разложыстая груша ў сваім цяні хавае хатку.

5. Трымаць што-н. у пэўным месцы.

   • Х. рукі ў кішэнях.

6. Змяшчаць, утрымліваць у сабе.

   • Зямля хавае ў сваіх нетрах незлічоныя багацці.

7. Зберагаць для пэўнай патрэбы, не траціць, захоўваць.

   • Х. яблыкі на зіму.

8. Берагчы, як скарб, трымаць у памяці.

   • Х. у памяці мінулае.

|| зак. схаваць, ✂.

|| наз. хаванне, ✂.

хаваць​², ✂; зак.

1. Аддаваць зямлі, закопваць нябожчыка або крэміраваць яго і ўстанаўліваць урну з прахам дзе-н.

2. перан. Лічачы аджыўшым, аддаваць забыццю; забываць.

   • Х. свае мары.

|| зак. пахаваць, ✂.

|| наз. пахаванне, ✂.

|| наз. хаванне, ✂.