Verbum

хата, ✂, ж.

1. Жылая сялянская пабудова, зрубленая з бярвення.

2. Унутраная частка такой пабудовы.

   • Х. была чыста прыбрана.
   • За чысцінёй у хаце сочаць, але ад парога хаты не мятуць (з нар.).

3. Асобны сялянскі двор, гаспадарка; асобная сям’я.

   • Пасёлак у дваццаць хат.

|| памянш. хатка, ✂.

хатні, ✂.

1. Які адносіцца да хаты (у 1 знач.).

   • Хатнія дзверы.
   • Хатнія рэчы.
   • Хатняя работа.

2. Прыватны, сямейны.

   • Х. настаўнік.

3. Просты, свойскі.

4. Прыручаны, не дзікі.

   • Хатнія жывёлы і птушкі.

5. хатнія: Члены сям’і (разм.).

   • Атрымаў ліст ад сваіх хатніх.

хатнік, ✂, м. (уст.).

Культурна-асветніцкі работнік на вёсцы, загадчык хаты-чытальні.

хатуль, ✂, м. (разм.).

Вялікі клунак рэчаў, звязаных у хустку, посцілку і пад., які звычайна носяць за плячамі.