Verbum

хата, ✂, ж.

1. Жылая сялянская пабудова, зрубленая з бярвення.

2. Унутраная частка такой пабудовы.

   • Х. была чыста прыбрана.
   • За чысцінёй у хаце сочаць, але ад парога хаты не мятуць (з нар.).

3. Асобны сялянскі двор, гаспадарка; асобная сям’я.

   • Пасёлак у дваццаць хат.

|| памянш. хатка, ✂.