хавальнік, ✂, м.

  1. Той, хто хавае што-н., кладзе ў невядомае для іншых месца.

  2. Службовая асоба ў музеях, бібліятэках і пад., якая зберагае, захоўвае што-н.

    • Х. рукапісаў.

|| ж. хавальніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)