Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

снежка, , ж.

Невялікі тугі камяк, злеплены са снегу, а таксама (мн.) гульня, удзельнікі якой стараюцца закідаць адзін аднаго такімі камякамі.

  • У адліжны дзень зручней гуляць у снежкі.

сніцца, ; незак.

Бачыцца ў сне, мроіцца.

  • Мне сняцца сны аб Беларусі.

|| зак. прысніцца, і сасніцца, .

сніць, ; незак.

  1. Бачыць сон (сны), бачыць у сне.

    • Сёння сніла возера Нарач.
  2. перан., каго-што, аб кім-чым, пра каго-што. Марыць пра што-н., спадзявацца на што-н.

    • Ты толькі і сніш экскурсію ў Кіеў.

|| зак. прысніць, і сасніць, .

сноб, , м. (кніжн.).

  1. Чалавек, які слепа трымаецца моды, густаў і манер «вышэйшага свету».

  2. Чалавек, які лічыць сябе носьбітам вышэйшай інтэлектуальнасці, вытанчаных густаў і манер (неадабр.).

|| прым. снабісцкі, .

сноп, , м.

  1. Звязаны пук зжатых сцёблаў збажыны і некаторых іншых культур.

    • С. жыта.
    • Паваліўся як с. (цяжка, усім целам).
  2. перан., чаго. Паток чаго-н. (прамянёў, пылу і пад.).

    • С. яркага святла.

|| прым. снаповы, .

снопавязалка, , ж.

Машына, якая косіць сцёблы збажыны і вяжа іх у снапы.

снопавязальны, .

Які служыць для вязання снапоў.

  • С. механізм.

сноўдацца, ; незак. (разм. неадабр.).

Хадзіць туды і сюды, сланяцца без справы.

  • С. па агародзе.

|| наз. сноўданне, .

сноўдаць, ; незак.

Тое, што і сноўдацца.

  • Дзеці сноўдалі з двара ў двор.

|| наз. сноўданне, .

снягір, , м.

Невялікая пеўчая птушка з атрада вераб’іных з чырвонай афарбоўкай пер’я на грудзях (у самцоў).