сноб, , м. (кніжн.).

  1. Чалавек, які слепа трымаецца моды, густаў і манер «вышэйшага свету».

  2. Чалавек, які лічыць сябе носьбітам вышэйшай інтэлектуальнасці, вытанчаных густаў і манер (неадабр.).

|| прым. снабісцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)