Verbum

свінчатка, ✂, ж.

1. Злітак свінцу, які выкарыстоўваецца ў бітах, як зброя ў кулачнай бойцы.

2. Свінцовае грузіла на рыбалоўнай сетцы.

3. Нагайка з уплеценым куском свінцу на канцы.

свінчо, ✂, н. (разм.).

Падсвінак.

свінячыць, ✂; незак. (разм.).

1. Забруджваць што-н., рабіць беспарадак.

2. перан. Паскудзіць, шкодзіць каму-н. у чым-н.

|| зак. насвінячыць, ✂.

свіран, ✂, м.

Халодны будынак, прызначаны для захоўвання збожжа, мукі, а таксама рэчаў.

|| прым. свірнавы, ✂.

свірэпіца, ✂, ж.

Аднагадовая культурная расліна з тонкім коранем, з насення якога здабываецца тэхнічны алей.

свірэпка, ✂, ж.

Пустазелле, палявая шматгадовая расліна з жоўтымі кветкамі.

свіснуць, ✂; зак.

1. гл. свістаць.

2. Моцна з размаху спляжыць (разм.).

   • С. кіем па плячах.

3. Украсці (разм.).

   • С. грошы.

свіст, ✂, м.

1. Рэзкі, высокі гук, які ўтвараецца рухам паветра праз вузкую адтуліну.

   • Утвараць с. губамі.

2. Голас некаторых птушак і жывёл такога тэмбру і вышыні.

   • Салаўіны с.

3. Гук, які ўтварае прадмет пры хуткім рассяканні паветра.

   • С. куль.

◊

• Мастацкі свіст — высвістванне мелодыі.

свістапляска, ✂, ж. (разм.).

Нястрыманае, бурнае праяўленне чаго-н. адмоўнага.

• Пачалася с., якой свет не бачыў.

свістаць, ✂; незак.

1. Утвараць свіст.

   • С. у свісток.
   • С. у пальцы.
   • Свішча паравоз.

2. Ліцца з сілаю (пра вадкасць).

   • З крана свішча вада.

3. перан. Не працаваць, гультаяваць (разм.).

   • Цэлы месяц свістала, а грады травой зараслі.

◊

• Свістаць у кулак (разм. жарт.) — растраціўшыся, сядзець без грошай.

• Вецер свішча ў кішэнях (разм. жарт.) — няма грошай.

• Чортам свістаць (разм.) — вельмі злавацца,варожа адносіцца да каго-н.

|| аднакр. свіснуць, ✂.