свістаць, ✂; незак.

  1. Утвараць свіст.

    • С. у свісток.
    • С. у пальцы.
    • Свішча паравоз.

  2. Ліцца з сілаю (пра вадкасць).

    • З крана свішча вада.

  3. перан. Не працаваць, гультаяваць (разм.).

    • Цэлы месяц свістала, а грады травой зараслі.

◊

  • Свістаць у кулак (разм. жарт.) — растраціўшыся, сядзець без грошай.

  • Вецер свішча ў кішэнях (разм. жарт.) — няма грошай.

  • Чортам свістаць (разм.) — вельмі злавацца,варожа адносіцца да каго-н.

|| аднакр. свіснуць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)