Verbum

святлатэхнік, ✂, м.

Спецыяліст па святлатэхніцы.

• Інжынер-с.

святлатэхніка, ✂, ж.

Галіна навукі і тэхнікі — тэорыя і практыка спосабаў прымянення святла, а таксама пераўтварэння энергіі святла ў іншыя віды энергіі.

|| прым. святлотэхнічны, ✂.

святлафор, ✂, м.

Светлавое сігнальнае ўстройства з чырвоным, жоўтым і зялёным шкельцамі для рэгулявання руху на вуліцах і дарогах.

|| прым. святлафорны, ✂.

святлацень, ✂, м.

У жывапісу і графіцы: размеркаванне розных па яркасці колераў і адценняў, светлых і ценявых штрыхоў для перадачы аб’ёмнасці малюнка.

|| прым. святлоценявы, ✂.

святлець, ✂; незак.

1. Станавіцца больш светлым.

   • Валасы пасля мыцця святлеюць.
   • На дварэ святлее (безас.).

2. перан. Станавіцца радасным, ласкавым.

   • Твар сябра святлее.

3. перан. Пра думкі, свядомасць: рабіцца больш ясным, нармальным.

   • Думкі сталі с.

4. Віднецца (пра што-н. светлае).

   • У гушчары ельніку святлела купка бяроз.

|| зак. пасвятлець, ✂ і прасвятлець, ✂.

|| наз. прасвятленне, ✂.

святліца, ✂, ж.

Даўней: светлы, чысты пакой у хаце.

|| прым. святлічны, ✂.

святло, ✂, н.

1. Прамяністая энергія, якая робіць навакольны свет бачным; электрамагнітныя хвалі ў інтэрвале частот, што ўспрымаюцца зрокам.

   • Сонечнае с.
   • Пры святле месяца.
   • С. свечкі.
   • С. дабра (перан.).
   • На твары відаць было с. пяшчоты (перан.).

2. Тая або іншая крыніца асвятлення.

   • Запаліць с.
   • Уключыць электрычнае с.
   • Стаць бліжэй да святла.
   • Устаць да святла (да ўсходу сонца, да світання).

3. Светлае месца на карціне, у адрозненне ад ценю.

   • Кантрасты святла і ценю.

4. перан., чаго. Тое, што робіць зразумелым навакольны свет, што дае пачатак чаму-н. радаснаму, робіць шчаслівым жыццё.

   • С. яго ідэй відаць ва ўсіх кутках зямлі.

◊

• Праліць святло на што (кніжн.) — растлумачыць што-н.

• У святле чаго — зыходзячы з пэўнага пункту гледжання на каго-, што-н.

• У святле якім (выстаўляць, падаваць і пад.) — у якім-н. выглядзе.

  • Падзеі цяпер выглядалі ў другім святле.

◊

• У чорным святле (бачыць, падаваць што-н.) — змрочным, непрыглядным.

|| прым. светлавы, ✂.

• С. сігнал.

святлоадчувальны, ✂.

У фотатэхніцы: які мае ўласцівасць адчуваць святло, рэагаваць на святло.

• Святлоадчувальная плёнка.

|| наз. святлоадчувальнасць, ✂.

святлокапіравальны, ✂, (спец.).

Які служыць для атрымання святлакопій.

• С. апарат.

святлолюбівы, ✂.

Які добра расце і развіваецца толькі пры нармальным сонечным святле.

• Сасна — дрэва святлолюбівае.

|| наз. святлолюбівасць, ✂.