Verbum

святлець дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Станавіцца больш светлым.

   • Валасы пасля мыцця святлеюць.
   • На дварэ святлее (безасабовая форма).

2. пераноснае значэнне: Станавіцца радасным, ласкавым.

   • Твар сябра святлее.

3. пераноснае значэнне: Пра думкі, свядомасць: рабіцца больш ясным, нармальным.

   • Думкі сталі с.

4. Віднецца (пра што-н. светлае).

   • У гушчары ельніку святлела купка бяроз.

|| закончанае трыванне: пасвятлець і прасвятлець.

|| назоўнік: прасвятленне.