Verbum

моладзь, ✂, ж., зб.

Маладое пакаленне, маладыя людзі.

|| прым. маладзёжны, ✂.

• Маладзёжнае кафэ.

молат, ✂, м.

1. Вялікі цяжкі малаток для ручной коўкі, драбнення камення.

   • Кавальскі м.

2. Механічная прылада для апрацоўкі металаў пры дапамозе ціску.

   • Аўтаматычны м.

3. Спартыўная прылада для кідання — металічнае ядро з тросам.

|| прым. молатавы, ✂.

моль​¹, ✂, м.

Дробны матылёк, вусень якога нішчыць шарсцяныя тканіны, хлебнае зерне і інш.

|| прым. молевы, ✂.

моль​², ✂, м. (спец.).

Сплаў лесу асобнымі бярвёнамі, а таксама лес, які сплаўляецца такім спосабам.

|| прым. молевы, ✂.

• М. сплаў.

момант, ✂, м.

1. Міг, імгненне, вельмі кароткі прамежак часу, у які адбываецца што-н.

   • Зрабіць у адзін м. (хутка).
   • Забыцца на м. (на імгненне).

2. Частка, элемент, асобны бок якой-н. з’явы.

   • Станоўчыя моманты працоўнай дзейнасці.

◊

• Бягучы момант — прамежак часу, які характарызуе сучаснае грамадскае жыццё.

мона...

Першая частка складаных слоў у знач.: які складаецца з аднаго, адзінага, які адносіцца да аднаго; адзіночны, напр. монатэізм, монакультура, монамалекулярны.

монакультура, ✂, ж. (спец.).

Вырошчванне на працягу многіх гадоў адной і той жа сельскагаспадарчай культуры на адным і тым жа ўчастку.

|| прым. монакультурны, ✂.

монатэізм, ✂, м. (спец.).

Вера, заснаваная на пакланенні адзінаму богу, адзінабожжа; проціл. політэізм.

|| прым. монатэістычны, ✂.

• Монатэістычныя рэлігіі.

монстр, ✂, м. (кніжн.).

Пачвара, страшыдла.

мопс, ✂, м.

Парода пакаёвых сабак з вялікай круглай галавой і кароткай мордай, падобная на бульдога.