Verbum

прадчуванне, ✂, н.

Чаканне чаго-н., што павінна адбыцца, або чаго-н. невядомага.

• Некаторыя людзі вераць прадчуванням.

прадчуваць, ✂; незак.

Загадзя адчуваць, мець прадчуванне чаго-н.

• П. прыход смерці.

прадыхацца, ✂; зак.

Перавесці дыханне, аддыхацца.

• Дайце чалавеку п.

прадыхнуць, ✂; зак.

Уздыхнуць на поўныя грудзі.

• Спёка такая, што не п.
• Работы — не п. (вельмі многа.).

прад’явіць, ✂; зак.

1. Паказаць у пацверджанне чаго-н.

   • Прад’явіце праязныя дакументы!

2. Заявіць (аб якой-н. прэтэнзіі ў адносінах да каго-н.; афіц.).

   • П. абвінавачанне.
   • П. іск.

|| незак. прад’яўляць, ✂.

|| наз. прад’яўленне, ✂.

прад’яўнік, ✂, м. (афіц.).

Той, хто прад’яўляе што-н., які-н. дакумент.

• П. мандата.
• Чэк з выплатай на прад’яўніка.

|| ж. прад’яўніца, ✂.

|| прым. прад’яўнічы, ✂.

• П. чэк.

праезд, ✂, м.

1. гл. праехаць.

2. Месца, дзе можна праехаць.

   • Вузкі п.

3. Вуліца або завулак, якія злучаюць паралельныя вуліцы.

праездам, прысл.

Праязджаючы міма, па дарозе.

• Наведаць сяброў п.

праезджы, ✂ і праезны, ✂.

1. Які праязджае міма.

   • Праезджыя людзі.
   • Многа праезджых (наз.).

2. Пра шлях: прыгодны, прызначаны для язды.

   • Праезджая дарога.
   • Праезджая частка вуліцы.

праездзіць, ✂; зак.

1. Патраціць на паездку (разм.).

   • П. пяцьсот рублёў.

2. Правесці які-н. час у яздзе.

   • Праездзіў тры тыдні.