прад’яўнік, ✂, м. (афіц.).

Той, хто прад’яўляе што-н., які-н. дакумент.

  • П. мандата.
  • Чэк з выплатай на прад’яўніка.

|| ж. прад’яўніца, ✂.

|| прым. прад’яўнічы, ✂.

  • П. чэк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)