Verbum

сыпнатыфозны, ✂.

Хворы на сыпны тыф.

• С. хворы.
• Палата для сыпнатыфозных (наз.).

сыпны:

• сыпны тыф — заразная хвароба, тыф, суправаджаецца з’яўленнем на целе хворага сыпу, плям.

сыпняк, ✂, м. (разм.).

Сыпны тыф.

сыпучы, ✂.

1. Тое, што і сыпкі.

   • С. пясок.

2. Які рассыпаецца; пушысты, лёгкі (пра валасы).

   • Пасля мыцця валасы робяцца сыпучымі.

|| наз. сыпучасць, ✂.

сыр, ✂, м.

Харчовы прадукт, які робіцца з малака, заквашанага пэўным спосабам.

• Плаўлены с.
• Клінковы с.
• Галандскі с.
• Плаваць як сыр у масле (жыць у дастатку, раскошы).

|| памянш. сырок, ✂.

|| прым. сырны, ✂.

сыра...​¹

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) сыры, у сырым выглядзе, напр. сыравялены, сыравэнджаны;
• 2) які падвяргаўся толькі першаснай апрацоўцы, напр. сырадутны (старажытны спосаб вырабу жалеза непасрэдна з руды; спец.).

сыра...​²

Першая частка складаных слоў са знач. які адносіцца да сыру, сыраробства, напр. сыравар, сыраробны.

сыравар, ✂, м.

Спецыяліст па сыраварству.

сыраварства, ✂ і сыраробства, ✂, н.

Выраб сыру як галіна прамысловасці.

|| прым. сыраварны, ✂ і сыраробны, ✂.

сыравіна, ✂, ж., зб.

Матэрыял, прызначаны для далейшай прамысловай апрацоўкі.

• С. тэкстыльнай прамысловасці.

|| прым. сыравінны, ✂.

• Сыравінныя рэсурсы.