Verbum

смех, ✂, м.

Кароткія характэрныя галасавыя гукі, якія выражаюць весялосць, радасць, задаволенасць, а таксама злараднасць, насмешку і іншыя пачуцці.

• Здаровы дзіцячы с.
• Без смеху (сур’ёзна).
• Не да смеху (няма прычыны смяяцца, весяліцца).
• С. бярэ (хочацца смяяцца).
• Смеху варта (смешна).
• Падарваць жываты са смеху.

смехата, ✂, ж. (разм.).

Нешта смешнае, вартае насмешкі.

• З гэтых дзяцей адна с.!

смехатворны, ✂.

Легкадумны, варты смеху, кпін. Смехатворнае апраўданне.

• С. выпадак.

|| наз. смехатворнасць, ✂.

смеціць, ✂; незак.

Пакідаць дзе-н. смецце, забруджваць смеццем.

• С. на кухні.

|| зак. насмеціць, ✂.

смецце, ✂, н.

1. Адкіды, рэшткі чаго-н.

   • Згарнуць с. ў кучу.

2. Што-н. дробнае, драбяза. Не ягады, а адно с.

◊

• Выносіць смецце з дому (хаты) (разм.) — рабіць вядомым тое, чаго не павінны ведаць іншыя.

|| прым. смеццевы, ✂.

смеццеправод, ✂, м.

Вертыкальны канал у сцяне дома з адтулінамі на паверхах для скідвання смецця з кватэр.

|| прым. смеццеправодны, ✂.

смець, ✂; незак.

1. Адважвацца, мець смеласць для чаго-н.

   • Не с. спрачацца.

2. Мець права на што-н. Ніхто не смее парушаць закон.

◊

• Не смей(це) (разм.) — строгая забарона што-н. рабіць.

|| зак. пасмець, ✂.

смешны, ✂.

1. Які выклікае смех.

   • С. анекдот. Смешнае здарэнне.
   • Смешна (прысл.) мне з такой работы.

2. Які выклікае іронію, насмешку.

   • С. загад.

3. перан. Недарэчны, такі, што нельга ўспрымаць сур’ёзна.

   • Смешныя патрабаванні.